Zwrot podatku z Niemiec dla Polaków
Aby uzyskać zwrot podatku z Niemiec, Polacy pracujący w tym kraju muszą spełnić określone wymagania i złożyć niezbędne dokumenty. Kluczowym dokumentem w procesie jest Lohnsteuerkarte (karta podatkowa) lub Besondere Lohnsteuerbescheinigung (zaświadczenie podatkowe), które otrzymuje się od pracodawcy. Dokumenty te zawierają informacje o zarobkach oraz odprowadzonych zaliczkach na podatek.
Proces ubiegania się o zwrot podatku
Ważne jest także wypełnienie niemieckich formularzy podatkowych oraz przedstawienie dodatkowych dokumentów, takich jak umowa najmu, rachunki za media czy bilety za dojazdy do pracy, które potwierdzają ponoszone koszty związane z legalnym zatrudnieniem. Niemieckie urzędy skarbowe mogą również wymagać zaświadczeń o dochodach uzyskanych w Polsce w tym samym roku podatkowym, co wymaga potwierdzenia przez polski urząd skarbowy.
Zwrot podatku z Niemiec może być uzyskany przez osoby, które legalnie pracowały w tym kraju i którym pobrane zaliczki na podatek przekroczyły należny podatek dochodowy. Można ubiegać się o zwrot nawet do czterech lat wstecz. Czas oczekiwania na zwrot wynosi zwykle od trzech do sześciu miesięcy, choć nie ma ściśle określonego terminu na rozpatrzenie wniosku przez urząd.
Klasy podatkowe w Niemczech
Warto pamiętać o terminach składania dokumentów, które w Niemczech wyznaczone są na 31 lipca roku następującego po roku podatkowym. Rozliczenie podatkowe w Niemczech różni się od polskiego systemu, m.in. przez obowiązujące klasy podatkowe, które zależą od wysokości dochodów i indywidualnej sytuacji życiowej podatnika. Niemiecki system podatkowy wykorzystuje klasy podatkowe (Steuerklassen) do określenia wysokości zaliczek na podatek dochodowy dla osób fizycznych. Klasy te odgrywają znaczącą rolę w obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek, które są pobierane u źródła przez pracodawców. W Niemczech istnieje sześć głównych klas podatkowych, z których każda odpowiada różnym sytuacjom życiowym i rodzinnych podatników. Poniżej przedstawiono przegląd i charakterystykę poszczególnych klas:
Klasa I (Steuerklasse I)
Dla kogo: Przypisana do osób samotnych, rozwiedzionych, wdów/wdowców oraz osób separowanych, które nie mają dzieci kwalifikujących się do klasy II.
Podstawowa klasa podatkowa dla osób bez współmałżonka lub osób samotnie wychowujących dzieci bez prawa do ulgi podatkowej na dzieci w klasie II.
Klasa II (Steuerklasse II)
Dla kogo: Dla osób samotnie wychowujących dzieci, spełniających określone warunki, takie jak posiadanie w domu co najmniej jednego dziecka uprawnionego do ulgi na dzieci.
Oferuje ulgę podatkową dla samotnych rodziców, co przekłada się na niższe zaliczki na podatek dochodowy w porównaniu do klasy I.
Klasa III (Steuerklasse III)
Dla kogo: Przeznaczona głównie dla żonatych/zamężnych, gdzie jeden z małżonków nie pracuje lub obydwoje wybierają tę klasę podatkową dla jednego z nich (drugi małżonek automatycznie zostaje przypisany do klasy V).
Najniższe zaliczki na podatek dochodowy, korzystna dla rodziny, gdzie tylko jeden małżonek pracuje lub jego dochody są znacznie wyższe od dochodów drugiego małżonka.
Klasa IV (Steuerklasse IV)
Dla kogo: Dla małżeństw, w których obydwoje partnerów pracuje i mają podobne dochody.
Zaliczki na podatek dochodowy są obliczane w sposób podobny do osób w klasie I, co jest korzystne dla par z podobnymi dochodami.
Klasa V (Steuerklasse V)
Dla kogo: Dla małżonka, który wybrał klasę III, drugi małżonek jest automatycznie przypisywany do klasy V.
Wyższe zaliczki na podatek dochodowy w porównaniu do klasy III, co jest mniej korzystne finansowo i zazwyczaj stosowane, gdy drugi małżonek zarabia znacznie mniej lub wcale nie pracuje.
Klasa VI (Steuerklasse VI)
Dla kogo: Dla osób, które mają więcej niż jedno zatrudnienie. Klasa ta dotyczy drugiego i każdego kolejnego stosunku pracy.
Najwyższe zaliczki na podatek dochodowy, stosowana dla dodatkowych etatów, gdzie podatnik już wykorzystuje swoją preferowaną klasę podatkową w głównym miejscu pracy.
Ulgi podatkowe w Niemczech – zmiany w 2024 roku
W Niemczech w 2024 roku zostaną wprowadzone zmiany dotyczące ulg podatkowych, które mają na celu zwiększenie kwoty pieniędzy, jakie pracownicy mogą zachować dla siebie. Kluczowe zmiany obejmują m.in. wzrost ryczałtu pracowniczego do 1230 euro, co umożliwi pracownikom odliczenie tej kwoty od dochodu do opodatkowania bez konieczności dokumentowania wydatków. Dodatkowo, podstawowa kwota wolna od podatku została zwiększona do 10 908 euro, co oznacza, że dochody nie przekraczające tej kwoty będą zwolnione z podatku dochodowego. Wprowadzono także zmiany w zakresie pracy zdalnej, umożliwiając odliczenie do 1260 euro dla pracowników pracujących w trybie home-office. Warto również zwrócić uwagę na pełne odliczenie składek emerytalnych oraz podwyższenie limitu zwolnienia z podatku solidarnościowego do 17 543 euro.
Klasy podatkowe w Niemczech mają duży wpływ na wysokość obciążeń podatkowych i świadczeń socjalnych. W systemie niemieckim istnieje sześć klas podatkowych, które są dostosowane do różnych sytuacji życiowych i finansowych podatników. Klasy te wpływają na wysokość podatku dochodowego i mogą mieć znaczenie przy ustalaniu wartości świadczeń socjalnych, takich jak zasiłki z ubezpieczenia społecznego czy urlop macierzyński.
Co więcej, planowane są również podwyżki dla samotnych rodziców oraz dla małżeństw. W przypadku samotnych rodziców i singli, kwoty ulg zależą od osiąganego dochodu, przy czym singiel przy dochodzie 2000 euro otrzyma 141 euro ulgi, a samotny rodzic przy tym samym dochodzie otrzyma 111 euro. W przypadku małżeństw, kwoty ulg również zależą od dochodów obu małżonków.
